Pierwszym niezależnym testem, jaki przeprowadziliśmy w tym roku jest porównanie najnowszych modeli driverów dostępnych na rynku w sezonie 2017. Do BogiGolf Fitting Center w Siemianowicach Śląskich zaprosiliśmy Petera Bronsona, czołowego zawodnika PGA Polska, oraz trenerów Bronson Golf Academy – Mariusza Pawłowskiego i Tomka Paterka.

Wzięliśmy pod uwagę masę czynników – od technologicznych nowinek użytych w testowanych kijach, przez subiektywne oceny testujących. Przede wszystkim bazowaliśmy na wynikach z radaru FlightScope, analizując osiągane odległości, sprawdzając powtarzalność i wybaczalność kijów.

W teście wzięły udział czołowe marki i modele kijów dostępne obecnie na rynku. Analiza porównawcza danych pozwoliła wyłonić zwycięzców całego testu, którym nadaliśmy trzy złote medale. Kije z dalszych pozycji oznaczaliśmy srebrnymi i brązowymi medalami. Dodatkowo wybraliśmy driver, który posiada najlepszą relację jakości do ceny.

Zapraszamy do lektury wyników i opisów testów.

Mizuno JPX 900

Zupełnie nowy driver Mizuno, czyli marki, która dotąd słynęła głównie z ironów i wedge’y. Model JPX 900 oferuje ogromny poziom regulacji – zmieniać można loft, lie angle, wyważenie główki oraz ustawienie jej w pozycji zamkniętej, otwartej i neutralnej przy adresowaniu.

Wygląd: 89%
Czucie/dźwięk: 93%
Innowacyjność: 100%

Doskonały dźwięk i czucie przy uderzeniu. Bardzo wybaczalny. Lekko domknięty co pomaga przy adresowaniu.

Tomek

Titleist 917

Seria 917 to klasyka Titleista w unowocześnionym wydaniu. Sprawdzony design główek wyposażono (można by powiedzieć ‚w końcu’) w regulację balansu za pomocą innowacyjnej technologii SureFit CG. Optymalizację osiągów gwarantuje znany z poprzednich modeli hosel z niezależną regulacją loftu i lie angle.

Wygląd: 78%
Czucie/dźwięk: 90%
Innowacyjność: 95%

Doskonale zbalansowana główka umożliwiająca wszechstronne zagrania. Klasyczny ‚titleistowy’ dźwięk przy trafieniu w piłkę.

Peter

Callaway GBB Epic

Sprężystość lica to nie wszystko – w nowym modelu Callaway postawił na strukturalne usztywnienie poprzez pionowe pręty w główce. Efekt jest doskonały, a nowy driver jest ‚królem dystansu’ prawie we wszystkich testach – łącznie z naszym.

Wygląd: 83%
Czucie/dźwięk: 93%
Innowacyjność: 95%

Bardzo mały offset co doskonale wygląda przy adresowaniu. Bardzo ‚gorące’ lico, od którego wręcz czuć jak odchodzi piłka.

Mariusz

Callaway XR

Model powstały we współpracy z inżynierami Boeinga dla optymalizacji prędkości uderzenia, faktycznie ma wiele plusów dla uzyskiwania bardzo dobrych odległości – ex aequo z driverem Titleista. Minusem tego kija jest brak większych możliwości regulacji niż znany z prawie wszystkich Callaway’ów hosel ustawiający loft i lie angle.

Wygląd: 70%
Czucie/dźwięk: 92%
Innowacyjność: 70%

Bardzo miękki, wręcz ‚gumowy’ w czuciu podczas kontaktu z piłką. Klasyczny dźwięk, lekko przytłumiony.

Tomek

TaylorMade M1

Wersja z 2017 tylko z pozoru przypomina zeszłoroczny model. W rzeczywistości poszerzono zakres oddziaływania suwaków, a także zmieniono wagę samej główki, aby łatwiej pozycjonować wagę w kluczowych miejscach. Z pewnością nowy kij jest bardziej wybaczalny i daje bardzo dobre odległości z tee.

Wygląd: 79%
Czucie/dźwięk: 75%
Innowacyjność: 100%

Duża moc przy uderzeniu piłki, jednak przy dość twardym czuciu w kontakcie. Rozpraszająca niektórych dwukolorowa główka.

Peter

Mizuno JPX EZ

Wersja JPX EZ (czyt. ‚easy’) to rzeczywiście bardzo wybaczalny kij, który zapewnia dobre osiągi nawet przy mishitach. System zmiany loftu i poziomu wyważenia główki przydaje się do kontroli trajektorii lotu, która ma tendencje do oscylowania w średnich-wysokich wartościach.

Wygląd: 78%
Czucie/dźwięk: 88%
Innowacyjność: 80%

Duża główka znakomicie dodaje pewności przy ustawieniu się do uderzenia. Ogromna łatwość w uzyskiwaniu wyższego startu piłki a w rezultacie optymalnej trajektorii z odpowiednio dobranym shaftem.

Mariusz

TaylorMade M2

Nowoczesne podejście do relokacji środka ciężkości za pomocą kosmicznego wycięcia Geocoustic w dolnej części pomaga zachować wybaczalność kijów serii M2 oraz optymalizować poziom rotacji. Dobrze znana szczelina za licem sprawia, że jest ono naprawdę ‚gorące’, co przekłada się na odległości.

Wygląd: 85%
Czucie/dźwięk: 75%
Innowacyjność: 80%

Bardzo lekki przy backswingu. Doskonałe czucie przy solidny kontakcie – trochę gorsze, puste przy trafieniu poza środkiem lica. Zawsze bardziej wybaczalny niż M1.

Tomek

Benross HTX Compressor Type R

Pod tą enigmatyczną nazwą kryje się dobrej klasy produkt brytyjskiej marki, produkującej solidny sprzęt za rozsądne pieniądze. Zdecydowany zwycięzca kategorii CENA/JAKOŚĆ. Możliwość wpływania na lot piłki za pomocą zmiany loftu i lie oraz balansu główki nie ustępuje niczemu w porównaniu z topowymi modelami na rynku.

Wygląd: 75%
Czucie/dźwięk: 73%
Innowacyjność: 80%

Optycznie powiększona główka dodaje pewności. Trochę wiotki shaft w standardzie – optymalny dla średnich prędkości uderzenia. Wysoki dźwięk przy kontakcie.

Mariusz

Cobra King F7

Bardzo dobrze zoptymalizowany model, rozwinięcie poprzedniego, udanego King F6. Z dodaną możliwością intuicyjnego ustawiania balansu główki, zyskujemy wpływ na trajektorię lotu (draw, high launch lub low spin).

Wygląd: 83%
Czucie/dźwięk: 78%
Innowacyjność: 90%

Za płaski i za niski – wygląda jak ‚latający spodek’. Bardzo lekka główka – trochę za mało wagi dla osób z szybkim swingiem, które nie będą bez profesjonalnego wyważenia dobrze czuć tego kija.

Peter

Wilson Staff FG Tour F5

Klasyczny kształt główki z ciężarkiem ulokowanym bliżej lica dla obniżania rotacji. Dość ograniczone jak na dzisiejsze standardy możliwości regulowania lotu piłki.

Wygląd: 71%
Czucie/dźwięk: 75%
Innowacyjność: 70%

Podoba mi się klasyczny kształt tej główki. Trochę za dużo rotacji wstecznej, mimo sztywnego shaftu.

Peter

Ping G

Futurystycznie wyglądający driver z dającymi się z daleka rozpoznać wzorami na główce, które mają optymalizować aerodynamikę. Trochę brakuje możliwości regulacji, choć sam driver dostępny jest w trzech wersjach główki, w zależności od naszych preferencji.

Wygląd: 69%
Czucie/dźwięk: 73%
Innowacyjność: 80%

Bardzo energetyczne lico z ‚efektem trampoliny’ (jakby piłka była ułamek sekundy mniej na licu przy kontakcie). Zbyt futurystyczny wygląd ze wstawkami w górnej części, które przeszkadzają w ustawieniu się.

Peter

Srixon Z 545

Driver wykorzystujący zmienną grubość lica dla poprawy wybaczalności. Duże możliwości regulacji za pomocą 24 różnych ustawień.

Wygląd: 64%
Czucie/dźwięk: 78%
Innowacyjność: 70%

Zbyt mały swingweight powoduje, że kij jest bardzo lekki w rękach podczas zamachu. Miękki kontakt na licu.

Tomek

Panel testerów

Peter Bronson
PGA Polska

Tomek Paterek
Non-Amator

Mariusz Pawłowski
HCP

Jak testowaliśmy

Nasze testy składały się z ocen subiektywnych oraz analizy danych z radaru FlightScope.

Oto co testowaliśmy i jak ocenialiśmy:

Wygląd: każdy z testujących oceniał własnym zdaniem wygląd danego kija w skali 0-100%. Średnia tych ocen to wartość noty.
Czucie/dźwięk: po uderzeniu danym modelem, każdy z testujących opiniował swoje odczucia przy kontakcie piłki z licem. Średnia ocen to wartość noty.
Innowacyjność: ocenialiśmy stopień wdrożenia najnowszych zdobyczy technologicznych, ilość ustawień i opcji custom.

Odległość: najdłuższe dwa drivery (ex aequo) zdobyły 100%. Pozostałe modele proporcjonalnie do otrzymanych wyników zostały ocenione jako % odległości uzyskanej w tej kategorii przez zwycięzców.
Utrzymanie kierunku: sprawdzaliśmy odchylenie standardowe od kierunku uderzenia. Dzięki autorskiemu modelowi statystycznemu określiliśmy, ile % uderzeń zachowuje dobry kierunek.
Utrzymanie odległości: sprawdziliśmy skupienie uderzeń względem odległości (odchylenie standardowe od średniej odległości). Podobny model statystyczny pozwolił w % określić, jak bardzo uderzenia były skupione w jedny punkcie.

Ocena za test: średnia ważona wszystkich sześciu parametrów dała ocenę finalną każdego modelu z osobna. Driver idealny miałby 100% – zwycięzcy testu ustępują mu niewiele 🙂

Galeria zdjęć